Patriarchat moskiewski uprzedzając franciszkową peregrynację do Ziemi Świętej wydał
komunikat, w którym oświadcza, że wiernie trwa i trwać będzie w schizmie i herezji:
Первенствующие по чести во Вселенской Церкви римские епископы, с точки зрения Церквей Востока, всегда были патриархами Запада, то есть предстоятелями Западной Поместной Церкви. Однако уже в первом тысячелетии церковной истории на Западе начала формироваться доктрина об особой, имеющей божественное происхождение учительной и административной власти римского епископа, простирающейся на всю Вселенскую Церковь.
Православная Церковь не приняла учение Римской Церкви о папском примате и о божественном происхождении власти первого епископа во Вселенской Церкви. Православные богословы всегда настаивали на том, что Римская Церковь является одной из автокефальных Поместных Церквей и не имеет права распространять свою юрисдикцию на территорию других Поместных Церквей. Они также считали, что первенство чести римских епископов имеет характер человеческого, а не божественного установления.
Najwyżsi podług czci w Kościele Powszechnym biskupi rzymscy, z punktu widzenia Kościołów Wschodnich zawsze byli Patriarchami Zachodu, to znaczy stojącymi na czele Zachodniego Kościoła Lokalnego. Jednakże już w pierwszym tysiącleciu historii Kościoła zaczęła się formować na Zachodzie doktryna o szczególnej, ustanowionej przez Boga, władzy nauczania i rządzenia przez biskupa rzymskiego, rozciągającej się na cały Kościół Powszechny.
Kościół Prawosławny nie przyjął nauczania Kościoła Rzymskiego o prymacie papieskim i o Bożym pochodzeniu władzy pierwszego biskupa nad Kościołem Powszechnym. Teologowie prawosławni zawsze stanowczo utrzymywali, że Kościół Rzymski stanowi jeden z autokefalicznych Kościołów Lokalnych i nie ma prawa rozciągać swojej jurysdykcji nad terytorium innych Kościołów Lokalnych. Uważali również, że pierwszeństwo według czci biskupów rzymskich posiada charakter ustanowienia ludzkiego, a nie boskiego.
dla młodszych czytelników wersja w języku angielskim
